TERAZ TU MIESZKAM

TERAZ TU MIESZKAM

Body horror i reżyserski debiut Julie Pacino

Rose to młoda aktorka, która wciąż czeka na przełom w karierze. Właśnie dostała szansę – ma zagrać obiecującą rolę, ale musi w kilka dni zrzucić 1,5 kilograma. Problem w tym, że właśnie dowiaduje się o ciąży. Jest zszokowana: operacja ginekologiczna z dzieciństwa pozostawiła w niej nie tylko traumę, ale i przekonanie, że jest bezpłodna.

W dodatku ojcem dziecka jest Travis – również aktor, i to na tyle dobry, że Rose uwierzyła, iż jest w niej zakochany. Travis ma jednak toksyczną relację z matką, która kontroluje każdy etap jego życia. Rose postanawia więc sama umówić się na aborcję. W rezultacie trafia do dziwnego pastelowego motelu z regulaminem jak z innego wymiaru i przestrzeniami niczym z sennego koszmaru. Tam będzie musiała skonfrontować się ze swoimi traumami.

„Teraz tu mieszkam” to reżyserski debiut Julie Pacino, prywatnie córki legendarnego Ala. To film konsekwentny, głęboko feministyczny i niepokojący aż do kości. Pacino stworzyła bohaterkę wycofaną, przyzwyczajoną do tego, by z głębokimi ranami na psychice radzić sobie w samotności. Ten film to opowieść o lękach i traumie, o ich pokonywaniu i o poddawaniu się im, gdy walka nie ma już sensu.

To także rasowy body horror, zachwycający wizualnie – nie tylko scenografią, ale i charakteryzacją. Mocne kino, w którym chce się iść za bohaterką, nawet jeśli od początku wiadomo, że schodzi do piekielnych czeluści.

Główną rolę gra tu fantastyczna Lucy Fry, szerokiej publiczności znana m.in. z opartego na prozie Stephena Kinga serialu „22.11.63”, w którym wcieliła się w Marinę Oswald. Na drugim planie, jako matka miękkiego i pokręconego Travisa, błyszczy Sheryl Lee – pamiętna Laura Palmer z serialu Davida Lyncha „Miasteczko Twin Peaks”.