ROQIA

ROQIA

Niezwykle mroczny i przerażający horror z Algierii

Współczesna Algieria. Szanowany raqi (muzułmański egzorcysta) zaczyna zmagać się ze starczym otępieniem. W czasie egzorcyzmów zapomina wypędzających demony formuł, czasami nie wie, gdzie jest, a także coraz częściej, kim jest. Postępująca demencja martwi jego adepta, który zaczyna się obawiać, że zdziecinnienie mistrza ułatwi triumf demonicznego zła. Ta historia przeplata się z życiem Ahmeda, który w 1993 r. – z obandażowaną twarzą – wychodzi ze szpitala po wypadku samochodowym. Mężczyzna nie pamięta kim jest i musi polegać na tym, że podpowiedzą mu inni. Własny syn go nie poznaje i odczuwa przed nim lęk, a Ahmed zaczyna bać się samego siebie. Co doprowadziło do wypadku? I czy Ahmed jest w tej opowieści pozytywnym bohaterem?

Filmy takie jak to wstrząsające dzieło debiutanta Yanisa Koussima wywołują u widzów uścisk w okolicach splotu słonecznego. W czasie seansu czasami chciałoby się odwrócić wzrok od ekranu – ale się nie da. „Roqia” wyzwala pierwotny, prastary strach, którego ludzkość chciałaby się wyprzeć.

„Roqia” to film surowy, dotykający widzów aż do kości, choć przecież akcja toczy się w świecie, który większość z nas zna jedynie z atlasów i z ekranu. To jednak historia szokująco ludzka, a emocje nie uznają granic ani szerokości geograficznej. Yanis Koussim oszczędnie dozuje napięcie i powoli odsłania, o co w tej historii chodzi. A kiedy już to robi, „Roqia” staje się filmem, o którym trudno zapomnieć. Prawdziwy powiew świeżości – choć demoniczny i zatęchły – na tegorocznych topowych festiwalach filmowych.