POŻYTECZNY DUCH

POŻYTECZNY DUCH

Tajski kandydat do Oscara

Nat, żona Marcha i synowa wpływowej tajskiej bizneswoman umiera nagle na nieżyt dróg oddechowych spowodowany zanieczyszczeniem powietrza. Jej miłość do Marcha jest jednak tak wielka, że wraca z zaświatów jako nawiedzony odkurzacz – zdeterminowana, by chronić ukochanego przed podobnym losem. Muska go czule rurą i usuwa spod jego nosa pył i kurz. Opowieść o tej miłości przekraczającej wrota śmierci opowiada serwisant odkurzaczy, który przychodzi do klienta skarżącego się na kaszlący nocami sprzęt. W tle tej historii jest jeszcze walka klasowa w podzielonej ogromnymi nierównościami Tajlandii, są dramaty rodzinne i krytyka kapitalizmu. Brzmi zbyt karkołomnie, by mogło się udać? 

Ale się udało i to jak! „Pożyteczny duch” to film, jakiego wcześniej nie widzieliście. Ekscentryczny, surrealistyczny, a przy tym poruszający, zrealizowany z rozmachem i konsekwencją. Jeśli myśleliście, że odkurzacz nie może mieć złamanego serca, to srogo się pomyliliście! Nie macie też racji, jeśli sądzicie, że nie da się nakręcić sceny erotycznej z człowiekiem i elektroluksem w rolach głównych.  

To mocny debiut reżyserski Ratchapooma Boonbunchachoke, który zrealizował go według własnego scenariusza. W surrealistyczną opowieść wkomponował satyrę na temat klasizmu, a także błyskotliwy pastisz motywów znanych z tajskich telenowel zwanych lakornami. Matka, która sprzeciwia się związkowi swego syna z niegodnym odkurzaczem, bajeczne bogactwo zbite na niedoli mniej uprzywilejowanych, surowa kara za grzechy w finale – oglądanie „Pożytecznego ducha” daje widzowi stuprocentową satysfakcję. I choć po opowieści o kochającym odkurzaczu trudno się tego spodziewać, film daje nadzieję na to, że prawdziwa miłość jednak istnieje. Oryginalne, wizualne cacko, które zachwyciło w Cannes i zdobyło tam przyznawane przez krytyków Grand Prix. Tajlandia wybrała film także jako swojego kandydata do Oscara w nadchodzącej w 2026 roku edycji wręczenia statuetek.