JIMMY I STIGGS

JIMMY I STIGGS

Kosmici, krwawa jatka i neonowa makabra wyprodukowana przez Eli Rotha

 Jimmy to niewydarzony filmowiec, którego życie wymknęło się spod kontroli jak budżet filmu niezależnego. Całymi dniami przesiaduje w swoim zasyfionym domu, pije, ćpa i użala się nad sobą, jak przystało na prawdziwie artystycznego typa. Jakby tego było mało, wygląda na to, że porwali go kosmici. Jimmy, przerażony ale i jeszcze bardziej przekonany o swojej wyjątkowości, wchodzi w króliczą norę sieci: zaczytuje się materiałami o teoriach spiskowych, ogląda też nagrania z wynurzeniami innych porwanych przez UFO, aż krew niemal płynie mu z oczu. Wtedy na scenę wchodzi Stiggs: dawno nie widziany kumpel Jimmy’ego, jego wspólnik w tworzeniu filmowej pulpy. Wspólnie, uwięzieni w norze Jimmy’ego stawią czoło kosmitom, a przy okazji neonowej, makabrycznej jatki, wykrzyczą sobie też nawzajem pretensje i wypiorą brudy. 

“Jimmy and Stiggs” to jazda bez trzymanki, oryginalna w formie, utrzymana w neonowych kolorach, które przywodzą na myśl teledyski Roba Zombie. Widać tu duchową inspirację klasykiem “Cannibal Holocaust” (zresztą, na ścianie w lepkim od brudu mieszkaniu Jimmy’ego wisi plakat z filmu Ruggero Deodato), a pierwsza część filmu opowiedziana jest z perspektywy pierwszej osoby. Druga to już makabryczna, krwawa jatka, w której kosmiczne stwory żałują, że ich galaretowate stopy kiedykolwiek stanęły w mieszkaniu Jimmy’ego. 

“Jimmy and Stiggs” to najnowszy film Joego Begosa, jego pandemiczny, nakręcony we własnym domu projekt. Begos nie tylko ten hołd dla pulpy wyreżyserował, ale też napisał i sfilmował. Na koncie ma jeszcze festiwalowe hity “Klub weteranów” i “Christmas Bloody Christmas”, a do udziału w najnowszym dziele zaprosił znaną fanom kina kultowego twarz: znanego z filmów Tarantino i stałego bywalca filmowego Dzikiego Zachodu, Jamesa Russo. Stiggsa gra znany z wcześniejszych filmów Begosa Matt Mercer, a film pod swój szyld wziął Eli Roth, który to krwawe szaleństwo wyprodukował.