REDUX REDUX

REDUX REDUX

Brutalna zemsta w pętli czasowej

Irene straciła córkę i teraz obsesyjnie, w maszynie przypominającej bojler, podróżuje po alternatywnych wymiarach, przeskakując z jednego do drugiego. Jej cel jest jeden: znów dopaść mordercę córki i choć raz, nawet z daleka, zobaczyć ją żywą. Problem w tym, że kobieta zaczyna uzależniać się od przemocy i adrenaliny, całkowicie pogrążając się w swoim planie zemsty. O uczuciach przypomina sobie dopiero wtedy, gdy podczas kolejnego nalotu na dom zwyrodnialca poznaje nastoletnią uciekinierkę – wykolejoną dziewczynę, która staje się jej największą sojuszniczką.

Punkt wyjścia thrillera sci-fi „Redux Redux” jest mocny jak prawy sierpowy, a cały film to brutalna, konsekwentna i surowa jazda, podczas której reżyserzy, bracia Kevin i Matthew McManus, nie zdejmują nóg z gazu. Pomysł, by zwyczajna kobieta zamieniła się w anioła zemsty, to nic nowego, ale chłodne, precyzyjne podejście McManusów sprawia, że tę historię ogląda się tak, jakby opowiedziano ją po raz pierwszy.

Klimat amerykańskich bezdroży, przydrożnych moteli i ruder, do których nie zapuszczają się nawet gliniarze – McManusowie oddają to wszystko z niezwykłą autentycznośią, mimo że „Redux Redux” to kino niezależne, pozbawione wielkiego budżetu. Może właśnie dlatego jest tak prawdziwe i poruszające. Film jest nie tylko mistrzowsko wyreżyserowany, ale też świetnie zagrany. W historię Irene wierzymy od pierwszych minut dzięki znakomitej kreacji Michaeli McManus – siostry reżyserskiego duetu, znanej m.in. z seriali „One Tree Hill” i „You”. Partneruje jej Stella Marcus, dla której film McManusów stanowi aktorski debiut.